Poliakrielamied(PAM) is 'n organiese polimeervlokkingsmiddel wat wyd gebruik word op die gebied van waterbehandeling. Die tegniese aanwysers van PAM sluit in ionisiteit, hidrolisegraad, molekulêre gewig, ens. Hierdie aanwysers het 'n beduidende impak op die flokkulasie-effek van waterbehandeling. Om hierdie aanwysers te verstaan, sal jou help om vinnig PAM-produkte met toepaslike spesifikasies te kies.
Lonisiteit
Lonisiteit verwys na of die PAM-molekulêre ketting positiewe of negatiewe ladings dra. Die mate van ionisasie het 'n beduidende impak op die flokkulasie-effek van waterbehandeling. Oor die algemeen, hoe hoër die ionisiteit, hoe beter is die flokkulasie-effek. Dit is omdat die hoogs ioniese PAM-molekulêre kettings meer ladings dra en gesuspendeerde deeltjies beter kan absorbeer, wat veroorsaak dat hulle bymekaar kom om groter vlokkies te vorm.
Poliakrielamied word hoofsaaklik verdeel in anioniese (APAM), kationiese (CPAM) en nie-ioniese (NPAM) tipes gebaseer op hul ionisiteit. Hierdie drie tipes PAM het verskillende effekte. In praktiese toepassings moet die toepaslike ionisiteit gekies word op grond van faktore soos die pH-waarde van die behandelde water, die elektronegatiwiteit en konsentrasie van gesuspendeerde deeltjies. Byvoorbeeld, vir suur afvalwater moet PAM met hoër kationisiteit gekies word; vir alkaliese afvalwater moet PAM met hoër anionisiteit gekies word. Daarbenewens, om 'n beter flokkulasie-effek te verkry, kan dit ook bereik word deur PAM met verskillende ioniese grade te meng.
Graad van Hidrolise (vir APAM)
Die graad van hidrolise van PAM verwys na die graad van hidrolise van die amiedgroepe op sy molekulêre ketting. Die graad van hidrolise kan gekategoriseer word in lae, medium en hoë grade van hidrolise. PAM met verskillende grade van hidrolise het verskillende eienskappe en gebruike.
PAM met 'n lae graad van hidrolise word hoofsaaklik gebruik vir verdikking en stabilisering. Dit verhoog die viskositeit van die oplossing, sodat gesuspendeerde deeltjies beter kan versprei. Dit word wyd gebruik in boorvloeistowwe, bedekkings en die voedselindustrie.
PAM met 'n medium graad van hidrolise het 'n goeie flokkulasie effek en is geskik vir verskeie waterkwaliteit behandelings. Dit kan gesuspendeerde deeltjies saamvoeg om groter vlokkies te vorm deur adsorpsie en oorbrugging, en sodoende vinnige afsetting verkry. Dit word wyd gebruik op die gebied van stedelike rioolbehandeling, industriële afvalwaterbehandeling en slyk-dehidrasie.
PAM met 'n hoë mate van hidrolise het sterk adsorpsie- en ontkleuringsvermoëns en word dikwels gebruik in die druk en kleur van afvalwaterbehandeling en ander velde. Dit kan effektief adsorbeer en verwyder skadelike stowwe in afvalwater, soos kleurstowwe, swaar metale en organiese materiaal, deur die ladings en adsorpsiegroepe op die polimeerketting.
Molekulêre gewig
Die molekulêre gewig van PAM verwys na die lengte van sy molekulêre ketting. Oor die algemeen, hoe hoër die molekulêre gewig, hoe beter is die flokkulasie-effek van PAM. Dit is omdat hoë molekulêre gewig PAM beter gesuspendeerde deeltjies kan adsorbeer, wat veroorsaak dat hulle bymekaar kom om groter vlokkies te vorm. Terselfdertyd het hoë molekulêre gewig PAM beter bindings- en oorbruggingsvermoëns, wat die sterkte en stabiliteit van die vlok kan verbeter.
In praktiese toepassings vereis die molekulêre gewig van PAM wat vir stedelike rioolbehandeling en industriële afvalwaterbehandeling gebruik word, hoër vereistes, wat gewoonlik van miljoene tot tienmiljoene wissel. Die molekulêre gewigsvereistes van PAM wat vir slykdehidrasiebehandeling gebruik word, is relatief laag en wissel gewoonlik van miljoene tot tienmiljoene.
Ten slotte, aanwysers soos ionisiteit, hidrolisegraad en molekulêre gewig is sleutelfaktore wat die toepassingseffek van PAM in waterbehandeling beïnvloed. Wanneer jy PAM-produkte kies, moet jy die waterkwaliteit omvattend oorweeg en volgens PAM tegniese aanwysers kies om die beste flokkulasie-effek te verkry, die doeltreffendheid en kwaliteit van waterbehandeling te verbeter.
Postyd: Jun-28-2024